مردمک

در خود خیلی حرف دارند این چشم ها،

درست در وسط شان سوراخی هست که انگار راه دارد تا تهِ تهِ دل آدم. برای همین هم اگر بخواهی مردم را خیلی کوتاه و خلاصه بفهمی، کافیست در مردمک شان نگاه کنی! آنجاست که می توانی بفهمی که شادند یا نگران، آرام اند یا گرفته، قدردان اند یا پرتوقع، جسورند یا حقیر، مومن اند یا آشفته، امیدوارند یا شرمگین، با ذوق اند یا خمود، عاشق اند یا دلشکسته، کنجکاو اند یا سردرگم، خندان اند یا غمگین. آنجاست که می توانی خودت را در مردمک دیگری ببینی. ببینی که تو چه چیزها برایش آورده ای. پیامت از جنس عشق و شور و گرمی و آرامش است یا از جنس جنگ اعصاب و رخوت و سردی و افسردگی. انتخاب با ماست که این باشیم یا آن، که اصلا نگاه کنیم در عمق جانها یا نه. که خود را در مردمک عزیزانمان ببینیم یا نه.